De ramp met de Titanic (5): de uitreis

In het najaar van 1911 werd bekend gemaakt dat de Titanic op 12 april van het volgende jaar haar 'maiden voyage' zou maken. Zij was het grootste tot dan toe gebouwde schip ter wereld, 'naar de meest moderne eischen en met groote luxe ingericht.' Opmerkelijk genoeg ging het al vrijwel vanaf het begin mis met de Titanic.

Ongelukkig zeekasteel?

Het zeekasteel was echter niet gelukkig. Bij het uitsleepen uit de haven van Portsmouth [sic: moet zijn Southampton] veroorzaakte het gevaarte zulk een zuiging door zijn waterverplaatsing, dat een ander groot schip van zijn kabels knapte, en bijna in botsing kwam met de ,,Titanic."  Slechts door een gelukkige manoeuvre werd dit onheil voorkomen. 

Kanonschoten 

Terwijl de ,,Titanic" door drie sleepbootjes Southampton Water afgesleept werd, braken de kabels waarmede de ,,New York" aan de kade gemeerd was ten gevolge van de geweldige zuiging van de ,,Titanic". Het breken der kabels klonk als kanonschoten en de verschrikte passagiers der ,,Titanic" snelden naar de verschansing om te zien wat gebeurde. Het achterschip van de ,,New York" begon direct in de richting van de ,,Titanic" te drijven. Gelukkig kon de ,,Titanic" nog gestopt worden en de drie sleepbooten konden de ,,New York" in bedwang krijgen, toen nog slechts een afstand van 5 meter de schepen scheidde. De ,,Titanic" stoomde een 200 M. terug en bij het passeeren van de ,,Oceanic" was de zuiging weer van dien aard, dat de kabels onheilspellend begonnen te spannen en te kraken, doch gelukkig brak er geen enkele en de ,,Titanic", met 1380 passagiers aan boord, kon de reis naar Cherbourg aanvaarden.

De Titanic klaar voor vertrek uit Southampton

Een bijna-ramp: rechts de Titanic, links de New York botsen bijna op elkaar 

Kapitein Edward Smith

Het is duidelijk dat het manoeuvreren met het grootste schip ter wereld verre van eenvoudig was. Bovendien lag de haven van Southampton vol met schepen vanwege een koolstaking, waardoor de ruimte er beperkt was. Elk ongeluk met de Titanic zou tot een uitstel van de reis hebben geleid.
Kapitein Edward John Smith (1850-1912) had notabene al twee eerdere ongelukken gehad met het zusterschip de Olympic.

Op de 'maiden voyage' was bij aankomst in New York door de zuigende kracht van de motoren bijna een sleepboot ten onder gegaan. Op de vijfde reis kwam hij op 20 september 1911 in aanvaring met een Brits oorlogsschip, HMS Hawke, bij de Isle of Wight. Beide schepen leden aanzienlijke schade. Hoewel de meest ervaren kapitein van de rederij, was hij mogelijk niet langer op zijn taak berekend; al enkele jaren was er sprake van dat hij met pensionering zou gaan. Volgens velen was niet hij, maar scheepseigenaar Bruce Ismay de feitelijke leider aan boord die bepaalde wat er gebeurde.

Route

Dezelfde koolstaking bracht ook de White Star Line in de problemen i.v.m. de bevoorrading van de Titanic, maar op het laatste moment werd besloten kool van andere schepen te huren.
Van Southampton ging het via Cherbourg, waar nog eens 274 personen werden opgepikt, door naar Cobh of Queenstown in Ierland en vandaar waagde het de oversteek over de Atlantische Oceaan.

De gevolgde route van de Titanic (zonder tussenstops in Cherbourg en Cobh)

Een van de vele, kleine eigenaardige weetjes is dat het schip met 2.223 opvarenden slechts tweederde vol was op de uitreis: de ramp had dus nog groter kunnen uitvallen.


Bronnen:
Vlissingse Courant 15-04-1912
Leidsch Dagblad 15-04-1912